Γιώργος Βαβουρανάκης

Καθηγητής Προϊστορικού Αιγαίου

gvavour[at]arch.uoa[dot]gr

Ο Γιώργος Βαβουρανάκης σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ (1993) και στην προϊστορική αρχαιολογία (ΜΑ 1998, PhD 2002) στο Πανεπιστήμιο του Sheffield. Υπήρξε μεταδιδάκτορας στο ΕΚΠΑ (2003-2006), διδάσκων με σύμβαση στα Πανεπιστήμια Κρήτης (2004-2005) και Πελοποννήσου (2006-2009) και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (2007-2023), και αρχαιολόγος με σύμβαση στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (2003-2004, 2007-2008, 2011). Από το 2012 διδάσκει στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ με αντικείμενο «Προϊστορικό Αιγαίο: Θεωρητική Αρχαιολογία». Είναι επίσης Διευθυντής του Εργαστηρίου Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης (2018-2024).

Συμμετείχε στην ανασκαφή του νεολιθικού οικισμού Καντού Κουφόβουνου και συνδιηύθυνε τη σωστική ανασκαφή των πρωτοκυπριακών τάφων στην Αυδήμου-Καμάρες στην Κύπρο. Συμμετείχε επίσης στο πρόγραμμα μελέτης των μινωικών επαύλεων της ανατολικής Κρήτης. Συνδημοσιεύει τα ευρήματα των ανασκαφών της μινωικής έπαυλης του Μακρύγιαλου, της μινωικής αγροικίας στον του μινωικού θολωτού τάφου Β στο Απεσωκάρι και του μινωικού κτιστού τάφου στο Λιναρέ Σητείας. Είναι αναπληρωτής διευθυντής στην πανεπιστημιακή ανασκαφή της θέσης Πλάσι Μαραθώνα. Έχει δημοσιεύσει τρεις μονογραφίες και πάνω από 50 επιμέρους συμβολές σε περιοδικά (π.χ. AJA, JEMAHS, OpAth, ΜΑΑ, RDAC), και διεθνείς συλλογικούς τόμους (π.χ. Hesperia Supplements, Aegaeum, Aegis, AURA), ενώ έχει τη συν-επιμέλεια έξι συλλογικών τόμων.

Κύρια ερευνητικά ενδιαφέροντα

• Αιγαιακή προϊστορία με έμφαση στην Κρήτη και το Αιγαίο
• Κυπριακή προϊστορία
• Αρχαιολογική θεωρία
• Ταφικά έθιμα
• Κάτωθεν προσεγγίσεις στην ανάδυση της κοινωνικής συνθετότητας και των φαινομένων εξουσίας
• Αρχαιολογία τοπίου
• Ιστορία της αρχαιολογίας

Επιλεγμένες πρόσφατες (2016 κ.εξ.) δημοσιεύσεις

• “A post-humanist approach to funerary ritual and its socio-historical significance: The Early and Middle Bronze Age tholos tombs at Apesokari, Crete” στο A. Dakouri-Hild και M. Boyd (επιμ.), Staging Death: Funerary Performance, Architecture and Landscape in the Aegean, Berlin: Walter de Gruyter, 2016, 253-273.
• “The mechanics of cultural hybridization in the Southern Aegean during the third millennium BC, Journal of Eastern Mediterranean Archaeology and Heritage Studies 8.3-4 2020, 299-313 (DOI: 10.5325/jeasmedarcherstu.8.3-4.0299).
• Damilati, K. και Vavouranakis, G. “What future for archaeology’s past?” Στο M. J. Boyd & R. C. P. Doonan (επιμ.), Far from Equilibrium: An Archaeology of Energy, Life and Humanity. A Response to the Archaeology of John C. Barrett, Oxford: Oxbow, 2021,115-129.
• Vavouranakis, G. και Catapoti, D. ““Le dur ne dure pas, seul dure le doux”. Rethinking dominant perceptions of the “maritime” in Early Bronze Age Aegean archaeology”, Cahiers «Mondes anciens» [Online], 14 2021(open-access DOI: 10.4000/mondesanciens.3264).
• Mantzourani, E. και Vavouranakis, G. “The anthropomorphic figurines of Cyprus in the Bronze Age. Style, local traditions and foreign associations”, στο G. Bourogiannis (επιμ.), Beyond Cyprus: Investigating Cypriot Connectivity in the Mediterranean from the Late Bronze Age to the end of the Classical Period, AURA Supplement 9, Αθήνα: AURA και Καρδαμίτσα, 2022. 35-44.
• Εικόνα και Αρχαιολογία. Το Παράδειγμα της Προϊστορικής Αρχιτεκτονικής. Αθήνα: Καρδαμίτσα 2021.
• Vavouranakis G. και I. Voskos (επιμ.), Metioessa, Studies in Honor of Eleni Mantzourani, AURA Supplement 10. Αθήνα: AURA και Καρδαμίτσα 2022, 193-206 (open-access).

Οι περισσότερες δημοσιεύσεις του είναι αναρτημένες στο academia.edu:https://uoa.academia.edu/GiorgosVavouranakis